Sandrone a ruota libera, il testo dello Sproloquio 2019

Sandrone: Mudnés ed Mòdna, Żemiàn del centro storico e dei quartieri periferici, Mudnés ed la bassa e Mudnés ed la muntàgna, lavuradór a tempo pieno e furbetti del cartellino, pensionè dla legge Fornero e lavuradór in attesa ed la quota 100, baby pensionè, con la paura ch’i-v manden a lavurèr n’ètra volta e pensionè emigrè a le Canarie per paghèr meno tàs… A-v salut tótt quant in masa. Dòunca, Mudnés, cum’andámia? A v’ho da dir ch’a sun piotòst stóf,cun tótt cl’andèr dèinter e fóra da l’Europa a m’è gnũ un mèl al gamb ch’a-n ve dégh. Per zunta a gh’ho la pressioun ch’l-a va so e żo come al sprèd e a-m seint tótta la testa imbalunèda, insomma, per fèrla curta, a gh’ho i stàss sintom ch’a gh’ha Giancarlo Muzzareli méinter l’aspèta égli eleziòun ed mâż.

Pulonia: Eh,quanti fótti per un po’ ed mèl ed tèsta, a-s vad vèh che vuèter amm a-n sî ménga abituè a supurter i mèl come nuètri dann! E po’ che problema gh’è-t? Adèsa a Mòdna a gh’avàm la “sala ibrida” ch’l’a-s cura tótt i mèl, anch s’a t’ho da dir ch’a n-n ho ancàrra capî bèin c’sa sia ‘sta sèla ibrida? Tè Sandroun, è-t capî quèl? 

Sandrone: Ma sicura ch’a-i-ho capî, i n’han descórs per sê més. L’è ‘na sèla operatoria dove, in dal stàss mumeint, i- t pólen fèr i raż, la TAC, l’appendicite acuta, al menisco in dal żnòc e cavèret un’óngia incarnida. Pèinsa che, per cumprèrla, i sold all’ospedel ed Bazvèra a gh’i-avàm dê nuèter Mudnés. A-s sàm impî el cà ed calamétt da zinch euro l’ónna ma al risultèt a l’avàm vést. Sèt Pulonia che mè ‘sta sèla ibrida a- n vadd l’ora ed pruvèrla! E tè?

Pulonia: Mè a stagh bèin l’istàss e a spér d’a-n n’avéren mai bisàgn; comunque méi ch’l’a gh sia, a-n se sa mai! Speràm ch’l a sérva anch al pronto soccorso, del vòlt anch per n’urgèinza i-t fan aspetèr degli ór.

Sgorghiguelo: Secand mè,mama, l’andrà a finir come sèimper: che nuèter Mudnés a l’avàm paghèda e po' i gnaràn a fères curèr i maruchèin .

Pulonia: Beh alora, csa srà-la?! Un malê l’è un malê anch s’a-l desvìn da la bàsa Italia. A vrà dir che i dutór per curères tótt i faràn i tùren. I-n s’han dmandè la sala ibrida? A gh l’avàm dèda, adèsa bisgnarà druvèrla!!!!

Sandrone: Mudnés a-v dév dir che a-i-ho vest cun piasér che i turésta a Mòdna i én in aumento esponenziale, ch’a-n so ménga bein csa vóia dir, ma dato ch’a-l le dis sèimper la méstra quand la descàrr ed l’ignoranza ed Sgurghéghel, a pèins ch’l a sia la parola giósta . Pensè, Zemiàn, ch-i vinen da tótt al mand per vàdder il nostro patrimonio dell’ umanità. La stmana pasèda, in Piazàta Tassoni, a- m sun imbatù in un turésta cinés ch’a-l guardèva el fotografî atàch a la Ghirlandèina e a-l fa mégh:”Scusi, quale essele fotoglafia di vostlo sindaco”? “Bèin, ma schérzel”, a gh’ho dett, “al nòster Séndech l’è ancàrra al mand”! Dio, a-n gh’ha brisa ‘na gran bèla cèra per via del correint ch’a gh’è dèinter al palaz Comunèl, a capirî, un spéffer da destra, un spéffer da sinistra va finir ch’a gh vin ‘na févra da caval!!

Pulonia: Eh!!! Sandroun, a proposit ed caval, che fin ha fat cla bèla scultura equina ed Palladino ch’a gh’éra davanti al Mata, lè da la pelta, l’han-i spustèda ?

Sandrone: Macchè, Pulonia. T-è da saver che cal monumeint lè i-s l’aviven imprestè ma, quand al Comun l’éra prount per cumprèrel, al cavalèr a-l s’ha brusè al paiòun, acsè al caval l’è andè a finir in ‘na Ceramica dal pèrt ed Maranèl.

Pulonia: Che pchê. A m’indespiès propria. Ormai i Mudnés i-s gh’éren afezionè……

Sandrone: Scólta Pulonia, tè che-t gh’è degli aderèinzi dapertótt, próva a telefonèr al presideint ed la Florim e dmàndegh s-i s’a-l dàn indré…… ma a-n cràd. Mudnés a v’ho da dir che l’ètra matèina a-m sun desdè cunteint come ‘na Pasqua, a m’éra insugnè ch’i avìven finì i chioschi in dal parco. Po’, quand a sun turnè a la realtè, a-i- ho vést ch’i éren al punt ed parteinza. Mè a dégh che di problema a Mòdna a n’avàm avû, ma gròs come quastchè….avî-v in meint ch-i han infin scomodè Sgarbi, che, come critico d’arte, dopo attenta analisi, l’ha decretè che i chioschi ardótt acsè i fan schiva e l’ha tachè a dir: capre, capre…..

Sgorghiguelo: Vacca ! A-n gh vliva ménga ‘na gran inteligeinza , a l’avìva capî anca mè.